Schaduw van de weerwolf
Woensdag 15 september, ochtend
Tot diep in de nacht heb ik onderzoek gedaan naar de achtergrond van alle crewleden. Van een aantal mensen heb ik kunnen achterhalen wat hun verborgen identiteit behelst. Het lukte me niet te slapen, en toen ik om 7 uur keek of ik nieuwe e-mail had, zag ik dat Jasper me al wat gestuurd had.
Beste W,
Na een nacht waarin de meesten van ons erg onrustig geslapen hebben, werd ik wakker van het gegil van een van de vrouw. Iedereen spoedde zich naar de bibliotheek, waar we onze chauffeur Chantal aantroffen in een stoel. Ze was helemaal stijf. Lotte, haar beste vriendin, hing om haar nek. Zij was waarschijnlijk degene die zo hard gegild had. Op de vloer lagen een paar van de microfoons die Lotte voor de opnames vandaag wilde gebruiken. Merel kwam met slaperige oogjes binnen en begon ook meteen te krijsen. Maar na een paar minuten was ze plotseling stil. Ze duwde Stephanie aan de kant die een beetje versuft met Floor stond te praten. 'Er heeft iets aan Chantal lopen knagen!' snauwde Merel. Mirla legde de camera, die ze altijd overal met haar meesjouwde, weg. 'Ze heeft gelijk,' mompelde ze. In een hoek van de kamer stond Roos te praten met Jeroen, de kasteelheer. Misschien kwam het door haar bolle wangen, maar altijd als ik zag dat ze met iemand stond te praten, dacht ik dat ze het over eten had. Ze mag dan onze cateraar zijn, ik vermoed dat als we hier niet snel vandaan weten te raken zal uitkomen dat zij alle voorraden al opgegeten heeft.
Maar naar het bleek waren ze aan het overleggen of er iemand in de buurt was met medische expertise. Sabrina schijnt voordat ze zich op scripts schrijven stortte, medicijnen gestudeerd te hebben. Maar ze kon alleen maar beamen wat iedereen als wist: Chantal was dood, de doodsoorzaak is duidelijk onnatuurlijk, en er is aan haar geknaagd. Jelte kwam binnen op dat moment, fris gedoucht. Hij had blijkbaar niets van de consternatie meegekregen en keek verbaasd om zich heen. 'Chantal is dood,' fluisterde Liessa in zijn oor. Ze had haar gereedschapskist alweer opgepakt om de laatste hand te leggen aan het decor voor vandaag.
'Wacht maar even, Liessa,' zei ik. 'Vandaag wordt er niet gefilmd. En waar zijn Ot en De?'
Stephanie dacht het meest helder na. 'Ot moet voor zijn rol al vroeg geschminkt worden. Ze zeullen al wel begonnen zijn.'
Maar ze waren allebei nergens te vinden. Uiteindelijk vond Floor in het bed van De een voet.
We nemen aan dat die van haar is. Waar Ot is, blijft een raadsel.
Ik neem aan dat ik het niet hoef te vragen, maar zend alsjeblieft zo snel mogelijk hulp. We moeten hier weg. Straks gaan we overleggen of er iemand is die weet wat er gebeurd is met Chantal en De, en of iemand weet waar Ot is.
JM
Ik probeerde meteen een helikopter te regelen om iedereen weg te krijgen. Maar nadat ik mijn Roemeense contacten had ingeschakeld bleek dat er bij het kasteel geen helikopters kunnen landen, en de weg is onbegaanbaar. Er zijn een paar dorpelingen opgetrommeld om polshoogte te gaan nemen en de crew te helpen om het kasteel te verlaten. Er zitten ook personeelsleden van Jeroen bij, die het kasteel voor het noodweer ontvlucht waren.
Na 9 uur keek ik weer naar mijn e-mail. Weer een mailtje van Murnau, met 'Ot' als onderwerp.
Beste W,
[i]Ot is terecht! Stephanie trof hem aan, huilend in een bezemkast. Hij had de voet van De ook gevonden. Er is weinig over van de onheilspellende aura die hij als graaf N
I wanted to change the world, but I could not even change my underwear
|