Het tweede verhaal.

[JLT*]

Het is een ijskoude nacht in het kleine, stille, vreedzame dorpje Wakkerdam. De meeste dorpelingen liggen rustig te slapen in hun warme bed.

Een ijzige mist trekt het dorpje in en het zilveren licht van de volle maan geeft een vreemde gloed aan de huizen. Donkere schaduwen lijken zichzelf van huis tot huis te bewegen.

Voor een aantal dorpelingen wordt het meteen pijnlijk duidelijk; onheil heeft Wakkerdam bereikt.

[JLT*]

Het was weer een lange nacht. Zodra de morgen komt blijft het donker. De winterdagen van het dorpje Wakkerdam zijn nooit de prettigste. Hier kan het tien dagen achtereen donker blijven. Er zijn altijd legendes geweest van enge monsters in het bos en schaduwen in de nacht, maar er is al jaren niets ernstigs meer gebeurd. Elf jaar geleden werd er zelfs voor het eerst sinds een aantal decennia een klein meisje geboren. De gelukkige ouders Irene en Jeroen noemde haar Merel, en ze waren gelukkig.

Vanaf dat moment woonden er vijftien mensen in het dorp. Een prachtig dorp, al zegt Burgemeester Mark het zelf. Als hij uit het raam kijkt naar zijn perfecte kleine dorpje is hij gelukkig. De perfect witte sneeuw bedekt alle wegen, schuren en huizen. De volle maan baadt alles in een zilveren gloed.

Behalve in het straatje achter het huis van Vogelpreparateur D

[JLT*]

Onder de enige lantaarn op het besneeuwde plein haalt Burgemeester Mark de briefjes een voor een uit zijn hoed en schrijft elke stem op in zijn schrift.
Hij kijkt vastberaden naar wat hij opgeschreven heeft, en heft zijn handen de lucht in.

[JLT*]

Aan een boom net buiten het dorp hangt een besneeuwd en bebloed figuur op zijn kop aan een boom. De dorpsbewoners staan er met hun lantaarns om heen. Wonderkind Merel snikt zachtjes. Oude Man Geert was altijd zo aardig tegen haar.

[JLT*]

Burgemeester Mark maant de dorpsbewoners tot bedaren terijl hij het laatste briefje met stemmen uit zijn hoed pakt.

[scroipt]

Burgemeester Mark zucht. Urenlange seconden is het doodstil op het marktplein. Dan wenkt de burgemeester Jeroen, die snikkend hem de staak aanreikt. "Het zij zo..." mompelt de burgemeester en zonder haar aan te kijken steekt hij de staak diep in de borst van een lijkbleke Stephanie.

[JLT*]

--de rol van Stephanie is verhuld.

[JLT*]

In het dorp woedt een fikse sneeuwstorm en alle deuren van de huizen zijn flink dicht gesneeuwd. Huismoeder Irene en Wonderkind Merel zitten samen voor het haardvuur dat langzaam aan het doven is. Het is al bijna ochtend, al zal het nog lang niet licht worden in Wakkerdam.

Irene kijkt naar de lege houtmand en dan naar het dovende vuur. Ze maakt zich zorgen.

[JLT*]

Wederom staat de Burgemeester op zijn verhoging de stemmen te tellen. Deze avond lijkt hij er een stuk ongemakkelijker onder.

[JLT*]

Kariboe Jager Chantal zit in haar eentje op het dak van de kerk. Op de plek waar haar goede vriendin Floor van het dak is gesprongen. Het dorp is een beetje verlicht; de zeven overgebleven dorpsbewoners hadden besloten lantaarns rond het plein op te hangen. Chantal voelt zich daar niet veiliger door. Het bloed van Lotte in de glinsterende sneeuw geeft haar een ongemakkelijk gevoel.
Ze heeft haar dubbelloops jachtgeweer stevig vast en tuurt de duisternis in. Ze zal het niet nog een keer laten gebeuren. Dit stopt nu.
Chantal is kwaad. Ze bijt haar tanden op elkaar en legt haar vinger op de trekker van haar geweer. De enige die beter met een geweer om kon gaan was D

[JLT*]

De Burgemeester haalt na de vierde hertelling weer het laatste briefje uit zijn hoed. Hij kijkt ge

[JLT*]

Stemmen:

Mark: 3
Merel: 2
Roos: 1

---Mark was de Gemaskerde Vampier!

[JLT*]

Bontjasmaker Jasper, Ijsvisser Sabrina, Huismoeder Irene en Wonderkind Merel staan in het donker op het besneeuwde plein voor de voordeur van Rendierhouder Roos.

Roos hangt ondersteboven aan haar voordeur genageld. Een briefje door haar voorhoofd gespijkerd.

Jasper had het briefje voorgelezen.

[JLT*]

Bontjasmaker Jasper kijkt naar de drie andere overgebleven dorpsbewoners terwijl hij zijn briefje in de hoed van Burgemeester Sabrina gooit. De hoed ziet nog steeds grijs van de plakkerige as van Voormalig Burgemeester Mark.

E